Türkiyede İş Güvenliğinin Tarihi Gelişimi
Osmanlı ve Türkiye'nin iş güvenliğinde sahneye çıkması daha geç ve dar kapsamlı olmuştur. Bu duruma Osmanlının hem yasal düzene geç girmesi hem de sanayinin daha geç gelmesi ve yayılması neden olarak gösterilebilir.
Bilinen ilk uygulama, 1965 yılında Dilaver Paşa tarafından hazırlanan Dilaver Paşa Nizamnamesidir. Daha çok üretim verimliliğini artırmak amacıyla çıkarılan bu nizamnamede madende bir hekim bulundurulması ve çalışma koşullarında iyileştirmeler de öngörülmüştür. Dilaver Paşa Nizamnamesinden sonra Maadin Nizamnamesi çıkarılmıştır. Bu iki nizamname belge niteliğinden öteye gidememiş, işverence uygulanmamıştır.
Cumhuriyetin ilanından sonra, 1924 yılında 394 sayılı Hafta Tatili Yasası yürürlüğe koyulmuştur. İşyerlerine haftada en az 1 gün tatil mecburiyeti getirilmiştir.
1926 yılında Borçlar Kanunu, 1930 yılında Umumi Hıfzısıhha Kanunu ve Belediyeler Kanunu yürürlüğe koyulmuştur.
1936 yalında geniş kapsamlı çalışma hayatını düzenleyen 3008 Sayılı Kanun ilk iş kanunu yürürlüğe koyulmuştur.Bu kanun dayanılarak çok sayıda tüzük çıkartılmıştır.
1968 yılında İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Enstitüsü kurulmuştur.
1971 yılında 1475 Sayılı İş Kanunu yürürlüğe girmiştir.
1976 yılında Meslek Hastalıkları Hastaneleri kurulmuştur.
1980 yılında İşyeri Hekimlerinin Görev,Yetki ve Çalışma Şartları Hakkında Yönetmelik çıkartılmıştır.
1987 yılında ilk kez ''İşçi Sağlığı İş Güvenliği Haftası'' düzenlenmiştir.
2003 yılında 4857 Sayılı İş Kanunu yürürlüğe girmiştir.Bu kanun ile birlikte, Türkiye'nin avrupa birliğine uyum sürecinin de etkisiyle iş güvenliği alanında bir ivme yakalanmıştır.
2012 yılında 6331Sayılı Türkiye'nin ilk İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Kanunu yürürlüğe girmiştir. Kanun ile birlikte pek çok yönetmelik ve tüzük yayınlamıştır.Bütün işyerleri, işyerinin tehlike sınıfına ve çalışan sayısına göre kademeli olarak bu kanun kapsamına alınmııştır.İşyerlerinin; iş yeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve diğer sağlık personeli istihdam etme zorunluluğu getirilmiştir.
Bilinen ilk uygulama, 1965 yılında Dilaver Paşa tarafından hazırlanan Dilaver Paşa Nizamnamesidir. Daha çok üretim verimliliğini artırmak amacıyla çıkarılan bu nizamnamede madende bir hekim bulundurulması ve çalışma koşullarında iyileştirmeler de öngörülmüştür. Dilaver Paşa Nizamnamesinden sonra Maadin Nizamnamesi çıkarılmıştır. Bu iki nizamname belge niteliğinden öteye gidememiş, işverence uygulanmamıştır.
Cumhuriyetin ilanından sonra, 1924 yılında 394 sayılı Hafta Tatili Yasası yürürlüğe koyulmuştur. İşyerlerine haftada en az 1 gün tatil mecburiyeti getirilmiştir.
1926 yılında Borçlar Kanunu, 1930 yılında Umumi Hıfzısıhha Kanunu ve Belediyeler Kanunu yürürlüğe koyulmuştur.
1936 yalında geniş kapsamlı çalışma hayatını düzenleyen 3008 Sayılı Kanun ilk iş kanunu yürürlüğe koyulmuştur.Bu kanun dayanılarak çok sayıda tüzük çıkartılmıştır.
1968 yılında İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Enstitüsü kurulmuştur.
1971 yılında 1475 Sayılı İş Kanunu yürürlüğe girmiştir.
1976 yılında Meslek Hastalıkları Hastaneleri kurulmuştur.
1980 yılında İşyeri Hekimlerinin Görev,Yetki ve Çalışma Şartları Hakkında Yönetmelik çıkartılmıştır.
1987 yılında ilk kez ''İşçi Sağlığı İş Güvenliği Haftası'' düzenlenmiştir.
2003 yılında 4857 Sayılı İş Kanunu yürürlüğe girmiştir.Bu kanun ile birlikte, Türkiye'nin avrupa birliğine uyum sürecinin de etkisiyle iş güvenliği alanında bir ivme yakalanmıştır.
2012 yılında 6331Sayılı Türkiye'nin ilk İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Kanunu yürürlüğe girmiştir. Kanun ile birlikte pek çok yönetmelik ve tüzük yayınlamıştır.Bütün işyerleri, işyerinin tehlike sınıfına ve çalışan sayısına göre kademeli olarak bu kanun kapsamına alınmııştır.İşyerlerinin; iş yeri hekimi, iş güvenliği uzmanı ve diğer sağlık personeli istihdam etme zorunluluğu getirilmiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder